Πόσο ασφαλές είναι το Εμφιαλωμένο Νερό;
Γράφει ο Διαιτολόγος – Διατροφολόγος Σιώπης Π. Στυλιανός
Πτυχ. Χαροκοπείου Πανεπιστημίου Αθηνών
Το νερό αποτελεί ύψιστης σημασίας θρεπτικό στοιχείο για τον ανθρώπινο οργανισμό. Αποτελεί απαραίτητο συστατικό όλων των ιστών του σώματος, συμβάλλοντας κατά 60% περίπου στο βάρος ενός ενήλικα. Συμβάλει στην ρύθμιση της θερμοκρασίας του σώματος και στη διατήρησή της σε φυσιολογικά επίπεδα. Παράλληλα συμμετέχει σε πολλές μεταβολικές αντιδράσεις, είτε ενεργά ή λειτουργώντας ως διαλύτης ή ως μεταφορέας θρεπτικών συστατικών και παραπροϊόντων του μεταβολισμού.
Το κυριότερο μέσο παροχής νερού στις σύγχρονες κοινωνίες αποτελεί το δίκτυο ύδρευσης. Βέβαια, τα τελευταία χρόνια πολύς λόγος γίνεται για την ασφάλεια και την ποιότητα του νερού που φτάνει στα σπίτια μας από το δίκτυο αυτό. Η ανησυχία αυτή προέρχεται από το γεγονός ότι σε ορισμένες περιοχές το παρεχόμενο από το δίκτυο νερό δεν πληροί τα κριτήρια ποιότητας και ασφάλειας. Η παρουσία παθογόνων μικροοργανισμών, χημικών, τοξικών και καρκινογόνων ουσιών στο νερό του δικτύου, η ύπαρξη δυσοσμίας, καθώς και χώματος ή σκουριάς στους σωλήνες δημιουργούν αίσθημα ανησυχίας και δυσπιστίας στο καταναλωτικό κοινό .
Το γεγονός αυτό εκφράζεται σε μεγάλο βαθμό από την στροφή προς το εμφιαλωμένο νερό, το οποίο προβάλλεται ως ασφαλές και απαλλαγμένο από τα περισσότερα προβλήματα του νερού που προσφέρεται από το δίκτυο ύδρευσης, με συνέπεια οι πωλήσεις του στη χώρα μας να εμφανίζονται διαρκώς αυξανόμενες.
Είναι όμως το εμφιαλωμένο νερό ασφαλές για τον καταναλωτή;
Μια αβίαστη απάντηση στο ερώτημα αυτό θα ήταν ασφαλώς ναι. Όμως τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Το εμφιαλωμένο νερό είναι καλής ποιότητας πόσιμο νερό, εφόσον προφυλαχθεί σωστά η πηγή προέλευσης και εάν τηρηθούν σωστά οι διαδικασίες εμφιάλωσης και συντήρησής του. Η πηγή πρέπει να προστατεύεται σχολαστικά από γεωργικές ή άλλες δραστηριότητες που πραγματοποιούνται στην περιοχή και θα μπορούσαν να επηρεάσουν την σύσταση του νερού. Επιπλέον, το νερό πρέπει να αντιμετωπίζεται σε όλα τα στάδια επεξεργασίας, εμφιάλωσης και συντήρησής του ως τρόφιμο και μάλιστα ιδιαίτερα ευπαθές. Η τήρηση αυστηρών κανόνων υγιεινής στις μονάδες επεξεργασίας και εμφιάλωσης νερού εξασφαλίζουν την ελαχιστοποίηση της πιθανότητας επιμόλυνσής του με μικροοργανισμούς, βλαβερούς για την υγεία του γενικού πληθυσμού. Βέβαια πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη σημασία στη μεταφορά του νερού από τον τόπο παραγωγής στα σημεία πώλησης, καθώς και στη συντήρησή του μέχρι να φτάσει στα χέρια του καταναλωτή. Το νερό πρέπει να μεταφέρεται σε φορτηγά με χαμηλή θερμοκρασία και να προστατεύεται από την έκθεση στον ήλιο, ιδιαίτερα δε στη διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών, όπου οι καιρικές συνθήκες στην Ελλάδα κάθε άλλο παρά διευκολύνουν κάτι τέτοιο.
Ο καταναλωτής από τη μεριά του πρέπει να δίνει μεγάλη σημασία στην ημερομηνία λήξης του νερού που υποχρεωτικά αναφέρεται στις συσκευασίες, αλλά και να επιλέγει να προμηθεύεται εμφιαλωμένο νερό από μέρη που τηρούν τους κανόνες συντήρησης. Επίσης, καλό θα ήταν να επιλέγει νερό που προέρχεται από αναγνωρισμένες και ελεγμένες, από τους κρατικούς φορείς, πηγές, γεγονός που θα διασφαλίσει την αξιοπιστία και ασφάλεια του προϊόντος που προμηθεύεται.
Από τα παραπάνω γίνεται κατανοητό ότι εφόσον τηρούνται οι κανόνες εκείνοι που διασφαλίζουν την ποιότητα και ασφάλεια του εμφιαλωμένου νερού, αυτό μπορεί να αποτελέσει ένα ασφαλές υποκατάστατο του νερού του δικτύου σε περιπτώσεις που αυτό κρίνεται ακατάλληλο προς κατανάλωση. Σε περιπτώσεις όμως που το νερό του δικτύου δεν παρουσιάζει τα προαναφερόμενα προβλήματα ουσιαστικά δεν συντρέχει λόγος στροφής του καταναλωτικού κοινού προς την σαφέστατα πιο δαπανηρή επιλογή του εμφιαλωμένου νερού.